Σπυριδούλα - Πωλείται συνείδηση

ΚΙΝΗΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Κατάφερα και επέστρεψα,επιτέλους....
Κυκλοφορώ αόρατος μέσα σε γιορτινά πολύφωτα.
Συνοδεύομαι από πνεύματα που δεν συνομιλούν
για την γιορτινή ατμόσφαιρα και τη μαγεία των ημερών.
Νεφελένιος και άχρωμος γεμάτος χαμόγελα στείρα.
Ακροβατώ μέσα σε ένα πανικόβλητο κοινό σύμπραξης.
Ακροβατώ με σένα που αναπάντεχα υπαρχοξεφεύγεις.
Ακροβατώ πάνω σε μένα που μεταμφιέζομαι σε διαφάνεια.
Ακροβατώ σε όσα αποσιωπούνται στη φασαρία των γιορτών.
Ακροβατώ μπροστά σε έναν τοίχο σαν να μην τον βλέπω.
Τέλειωσαν οι γιορτινές οι μέρες δεν είπα ευχές ξωτικίσιες,
μόνο τις σκόρπισα στον αγέρα για να τις μοιράσει.
Δώδεκα παρά πέντε κατάλαβα πως αλλάζει ο χρόνος.
Δώδεκα ακριβώς σκοτάδι.
Δώδεκα και ένα δεν είδα κάτι διαφορετικό.
Δώδεκα και δυο χαμόγελα, φιλιά και αγκαλιές.
Δεν είμαι μελαγχολικός.
Δεν είμαι άπιστος στην μαγεία.
Είμαι αόρατος εκ εορταστικής πεποιθήσεως.
Παρασυρόμενος σε ένα μεταναστευτικό κίνημα συναισθημάτων...ΞΩΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ