Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Όλα Στο Κόκκινο...

Όλα Στο Κόκκινο...



Ο
χρόνος σταμάτησε
ετούτη τη νύχτα...
Ποιά λογική...;
Ποιά πρέπει...;
Οι δείχτες του μυαλού
~σταμάτησαν γι απόψε~




Κ
όλλησαν μονάχα σε
μια σκέψη...σε εκείνης
Καλοντύθηκα και ακολούθησα
τη σκέψη που έγινε ο οδηγός μου.
Μην χαθώ...μη και δεν φτάσω
στην επιθυμία μου...
Να βρεθώ στην πόρτας της.
Δέν χτύπησα,τριαντάφυλλο
μόνο να αφήσω
να το'βρει στο κατώφλι της.


ΚοΚΚιΝο το χρώμα του.Γιατί ΚοΚΚιΝο είναι το χρώμα ΜοΥ.Και ΜοΝο ΚοΚΚιΝο.



Αυτό τό χρώμα πάνω της ...

Κόκκινο στα χείλη της ...

Κόκκινο και στα φιλιά τους.






Κόκκινο...


το φόρεμά της.


Κόκκινα...


και τα κοσμήματά της.



όκκινο... στολίδι ολόκληρη.~




Κόκκινο το χρώμα της κορδέλας που τύλιγε γύρω απ το λαιμό της .
Το κόκκινο σημάδι μη φανεί και μαρτυρίσει πως είχαν πέρασει τα φιλιά μου απο πάνω του.

Κόκκινο το χρώμα της κορδέλας
που κρατούσε δεμένα τα μαλλιά της.


λα Στο Κόκκινο~

Και τα όρια ξεπέρασαν το...
Πέρα από τα Όρια.
Βάφτηκαν στο χρώμα κι αυτά.
Έγιναν ΚοΚΚιΝα Όρια.






















Μαζεύτηκαν τώρα όλα αυτά.
Μέσα απο Λογικές και Πρέπει.


λα , μέσα στο Κόκκινο τριαντάφυλλο που κρατώ.~

Κόκκινο και το χρώμα στο νήμα που θα κρατήσει απο άκρη σε άκρη το ριχτάρι για να σκεπάσει ετούτον τον χώρο να προτατευτούν τα πολυτιμά του.


~.~.~

Ή
ρθε ο καιρός τώρα πια να πιαστώ
και με εκείνη την λεζάντα στο προφιλ μου.

~Ταξιδευτής και ονειρευτής...φιλόδοξος και μαχητής.~

Μόνο που...με παραμέλησα.
Ξεχειμώνιασα μόνο με το Ονειρευτής...το Φιλόδοξος και το Μαχητής.
Ο Ταξιδευτής έμεινε πίσω...με το νόημα κολλημένο απλά μόνο σε μιά λεζάντα.

~Πιάνομαι απο αυτόν και σας χαιρετώ.~

Νά είναι όμορφο το καλοκαίρι για εσάς.
Ευχαριστώ για την συντροφιά σας.



~Υ.Γ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου