Λόγια ανείπωτα

Λόγια ανείπωτα

Υπάρχουν στιγμές που δε βρέθηκαν λόγια.
Ίσως και να μην έχουν
γραφτεί ακόμα.

Για να σου πω όλα όσα έχω μες στο μυαλό μου
να καλύψουν το φτωχό
λογισμό μου.

Προσπαθεί τότε η πνοή μου να ψελλίσει.
Το χέρι μου να
ζωγραφίσει.

Η αίσθηση μου να σ’ αγγίξει.
Το κορμί μου να σου
δείξει.

Χέρι χέρι τον κόσμο ν’ αποκτήσουμε.
Με πράξη ερωτική να το
ζήσουμε.

Το δρόμο της ζωής ν’ ακολουθήσουμε.
Της ηδονής χαρά να
συναντήσουμε.

Έλα μαζί μια νέα αρχή να κάνουμε.
Καινούργια διάλεκτο να
φτιάξουμε.

Να πούμε λέξεις που δεν τολμάμε.
Όσα απ’ τον έρωτα
ζητάμε.

Εμείς οι δυο στο ένα να χωρέσουμε.
Τη λογική με την τρέλα να
δέσουμε.

Τις σκέψεις να μπερδέψουμε.
Τα χείλη μας να
μπλέξουμε.

Του κορμιού μας τα σημεία ν’ ανακαλύψουμε.
Τον ορισμό του πάθους
ν’ αποδείξουμε.

Νέες γεύσεις παραδείσου να γνωρίσουμε.
Τη φλόγα που μας καίει
να σβήσουμε.

Της φαντασίας την έννοια να νιώσουμε.
Σώματα και ψυχές
να ενώσουμε.

Τον πόθο μας να παραδώσουμε.
Στα όνειρά μας ας
ξαπλώσουμε._

Ποίηση:Μαρία Πεπικίδου
Σεβαστείτε τα πνευματικά δικαιώματα.
Σας ευχαριστώ.

Τετάρτη, 15 Μαΐου 2013

Αναρτήθηκε στις ΑΓΑΠΗ, ΠΟΙΗΣΗ, Maria Pepikidou toxotina73 Poem Μαρία Πεπικίδου Poetry Ποίηση Ποίημα