Γυναίκα του θέρους
με άνθος αψεγάδιαστο
στους ίσκιους κρύφτηκε
στην ανάσα της Λίλιθ
φοβούμενη μην τυφλωθεί
απ’ την ολόλαμπρη γύμνια
μιας γυναίκας του θέρους
που κάνει κομμάτια
τα ιερά βουνά
τις θάλασσες
και τ’ όνειρά της
που τις νύχτες ψηλαφίζει
πεθυμώντας να βρει
τ’ αστέρι της πηγής της
των κόκκινων φιλιών της
τις κηλίδες
σε πεσμένη δρυ ξυλεύθηκε
κι έμεινε εκεί να περιμένει
τους αιώνες
από την ποιητική συλλογή Πικροί ως άψινθος καρποί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου