Με το πλησίασμα σου
ολάκερη ανατριχιάζει η νύχτα
οι τοίχοι τρέμουνε
μυρίζει ο βασιλικός πιο δυνατά
πριν το κορμί μου ξένο
πιο ξένο κι από το μακρυνότερο νησί
ανατολή και νότο δεν γνώριζα
απόκρημνος ο ώμος μου
και μυτερός σαν βράχος
από την ώρα που με γνώρισες
γνωρίζω πια και εγώ τον εαυτό μου
τα βήματά μου ανακάλυψαν τα πόδια μου
και η καρδιά μου το ρυθμό της
επιτέλους η αγάπη
χτύπησε και τη δική μου πόρτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου