διαφυγή
Τι κι αν το ειδωλό μου στο γυαλί
να στάζει αίμα το έβλεπα
Τώρα ξέπλυνε η βροχή το κόκκινο
σ΄ ανήλιαγα υπόγεια φυλάκισα τις μνήμες
κι η ματιά μου ράθυμα
αρμενίζει αμέριμνη ' ηλιοκαμένη
δεν έχει σύνορα, ορίζοντες, εμπόδια
αγκάλιασε έναν άνεμο, μαζί του
έξω απ΄ το παράθυρο πετάει
Levina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου