Τιποτα

Στιγμες σαν και αυτη νοιωθεις την αναγκη να γραψεις .Δε ξερεις γιατι απλα πρεπει.Το τι θα γραψεις δεν εχει καμια σημασια.Το μονο που θες ειναι να εκμεταλλευτεις ολες αυτές τις εσωτερικες εκρηξεις που νοιωθεις.και που ξερεις;ισως να σε βοηθησουν στο ταξιδι σου.δε θες να γραψεις για αγαπες,ερωτες και τραγουδια.ολα αυτα ηχουν στα αυτια σου σαν μια μουσικη απο αλλες εποχες.σαν τον ηχο απο ενα παλιο,σκονισμενο γραμμοφωνο που εχει σταματησει να παιζει εδω και χρονια.η εμπνευση ερχεται και φευγει.παρατηρεις αντικειμενα τοσο καθημερινα.τοσο συνηθισμενα.κι ομως μπορεις να γραψεις ολοκληρες σελιδες κοιτωντας τα και μονο.η συνηθεια σε εκανε να ξεχασεις.καθε σου ματια μια ανοιχτη πορτα για ταξιδια περα από το χωρο και το χρονο. ειναι η ωρα που τα ρολογια κολλανε.οι δεικτες σταματουν την καθορισμενη κινηση τους.ησυχια. βυθισμενος σε ένα ομορφο τιποτα μενεις να νοσταλγεις καταστασεις που δεν εχεις ζησει και ισως δε θα ζησεις ποτε.παρ ολα αυτα νοιωθεις μεσα σου μια ζεστασια.ειναι η ωρα που ξυπνανε οι πιο αληθινες σου αισθησεις.θυμαμαι μια φιλη που μου ελεγε πως μπορει να παρατηρει για ωρες ενα αντικειμενο.νομιζω πως επιτελους την καταλαβαινω

Αναρτήθηκε από m^2 στις 4:17 μ.μ.